When I change my self รักๆแล้วร้าย ป่วนหัวใจนายเพลย์บอย

 ย้อนไปเมื่อ4ปีที่เเล้ว สมัยฉันยังเอ๊าะๆ

"หึ้ยแก ซีเค้านั่งอยู่โต๊ะนู้นน่ะ ดูสิ คนอะไรดูดี๊ดูดี๊" นังแบมเพื่อนซี้ฉันมันพูดขึ้นท่ามกลางวงข้าว

"แล้วไงละ แกชอบนายนั่นรึไง" แพรสวนกลับ

 

"ฉันว่าพวกเธอเลิกเถียงกันเถอะ ซีน่ะโดนย้ายห้องไปเพราะอะไรพวกเธอก้รู้ หมอนั่นน่ะแสบจะตาย" ก่อนที่ยัย

พวกนั้นจะตีกัน ฉันเลยห้ามไว้ก่อน

"โถ่เอ้ย ทับทิม คนเฉยชาในความรักอย่างเธอไม่เข้าใจหรอก ฉันไม่เคยเห็นเธอชอบใครเลย" ยัยมิ้นผู้รู้ดีพูดแทรก

ฉันชื่อทับทิมค่ะ เป็นเพื่อนยัยพวกนี้ ตอนนี้เราอยู่ม.1 อีกอย่างนะ แล้วเรื่องอะไรฉันจะบอกพวกเธอละยะ หึ มองหน้า

ซีกันตาละห้อยทั้งๆที่ก็มีแฟนกันอยู่เเล้ว

 

เชอะ ซีน่ะ คือเพื่อนสมัยประถมของฉันเองแหละ ซีเป็นผู้ชายที่เรียกได้ว่าหน้าตาดีเลยละ ทั้งสูงขาวหล่อคม พอขึ้น

ม.ต้นก็โดนย้ายห้องทันทีเพราะความแสบเฮี้ยวของตัวมันเอง

นั่นแหละ ตอนเด็กๆนายนั่นมีน้ำใจกับฉันมากจนฉันเริ่มหวั่นไหวแล้วหล่ะ แต่ตอนนี้เหรอ ดูท่าว่าซีจะ

 

เกเรไปหน่อยดูเพื่อนๆในแก๊งค์ของซีแต่ละคน ยัยตองยัยแนน ชะนีมีนอแห่งเขาเหลียงซาน ไหนจะไอ้เต๋าไอ้ต้าร์ ฉัน

ว่า2คนนี้นี่แหละเป็นตัวพาซีเสียคน ซีกลายนเป็นเพลย์บอยไปเลย เรียนไม่ยุุ่งมุ่งแต่โดด

  

                                                                              ณ ตอนเลิกเรียน

กริ๊งงงงงงๆๆๆ

"อ้ะ สงสัยแม่จะมาเเล้ว ไปละนะ บาย" 

ที่วันนี้ฉันรีบกลับบ้านเพราะะ คุณแม่สุดสวยจะพาฉันไปตัดแว่นไงล่าาาา ว้าว ต่อไปนี้ฉันจะกลายเป็นสาวเเว่น ตื่นเต้น

จังเลยย(มันน่าตื่นเต้นตรงไหนฟะ!?)

แล้วพอถึงเวลาขึ้นม.2 เป็นปีที่กิจกรรมกลางแจ้งเยอะมากๆๆ ทำให้ฉันดำลงไปเยอะ เรียกว่ายุคมืดเลยดีกว่า55 หลัง

จากนั้นเรื่องเรียนก็เข้ามามีผลในชีวิตฉันมากขึ้น และด้วยความที่ว่าฉันเป็นเด็กมีความรับผิดชอบเลยทำให้ฉันกลาย

เป็นเด็กเนิร์ดไปโดยปริยาย เป็นมาอย่างนี้เรื่อยๆจนขึ้นม.4 ฉันกับแบมยังคงอยู่ด้วยกัน แต่มิ้นกับแพรย้ายออกไปแล้ว

ล่ะ อ้อลืมบอก ฉันกับแบมน่ะ อยู่ห้อง1เชียวนะะ ส่วนซีนะเหรอ เหอะๆ อยู่ห้อง3 นั่นเองง และยังคงอยู่กับเต๋า ต้าร์

และชะนีมีนออีก2ตัวอย่างนังตองเเละนังแนน เห้อ แต่ติดที่ตองกับแนนดันฟลุ๊ค มาอยู่ห้องฉันนี่แหละ ทำให้มันจิกกัด

ฉันตลอดเวลา ทำเหมือนฉันเป็นยัยเฉิ่ม(ก็เฉิ่มจริงๆนี่หว่า) เรื่องเรียนฉันน่ะเก่งนะ แต่เรื่องทั่วไปฉันไม่ค่อยทันคน

 หลังจากที่หันมาใฝ่เรียนฉันแลดูเป็นมนุษ์ถ้ำในสายตาเพื่อนๆ นานๆๆๆทีจะมีคนเห็นมุมมืดของฉัน ซึ่งฉันไม่ได้แสดง

ให้ใครเห็นมานานมากแล้ว ฉันน่ะ หน้าตางั้นๆค่อนไปในทางพอแก้ไขได้55 ตาก็พอโตสวยอยู่หรอก แต่โดนบดบัง

ด้วยแว่นหนาเตอะ สีผิวก็ อีกนิดนึงง อีกนิดก็เป็นถ่านละจ้ะ (แหม ไม่ขนาดนั้น)   

เต็ม10 ให้ 6 อ่ะ แต่เรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เป็นเรื่องที่จะนำมาเล่าเป็นเรื่องราวให้ได้รับรู้กัน มันเรียกว่าเป็นสิ่งที่ดี

หรือไม่ดีอันนี้ไม่รู้ ต้องลองไปติดตามกันเอาเองนะจ้าา